Agen­dering lera­ren­tekort

Ook in het onderwijs piept en kraakt het: er is een groot tekort aan leraren. De leraren die er wel zijn raken overbelast, krijgen moeilijk een vaste aanstelling en kunnen, mede daardoor lastiger een huis vinden. Veel leraren kiezen er ook voor het onderwijs te verlaten. Waar anderen weer proberen een slaatje uit te slaan. Uitzendbureaus spelen handig in op die tekorten en scholen zijn hierdoor genoodzaakt deze dure krachten in te huren. We zouden moeten achterhalen of dit ook in grote mate gebeurd in Eindhoven en wat de reden ervan is dat docenten tegenwoordig hier de voorkeur aan geven?

Het lerarentekort stijgt, maar het aantal onderwijsadviseurs groeit explosief. Is het niet vreemd dat iemand advies geeft aan een school en leerkrachten over hoe je dit nu het beste vorm geeft, terwijl als deze onderwijsadviseurs allemaal aan het werk zouden gaan als docent het tekort zou kunnen worden opgelost.

En hoe kunnen we een landelijk probleem regionaal oplossen? En welke insteek kiezen we hier dan, wat de problematiek is niet alleen op te lossen met de voorbeelden die in het agenderingsverzoek staan. Het beroep docent is namelijk het beroep waarbij, samen met de zorg, de meeste burnouts heeft.

Dit maakt deze agendering voor het aanpakken van het lerarentekort dan ook een interessante casus, want hoe pak je dit aan en los je een landelijk probleem regionaal op?

Wij kunnen ons vinden in een aantal voorbeelden van de mogelijke maatregelen, maar vinden het daarom goed om ons te focussen op hoe we de leerkrachten in Eindhoven zoveel mogelijk kunnen ontlasten. Zij gaan gebukt onder de hoeveelheid van administratie en alles wordt op hun bordje neergelegd. Er vinden veel vernieuwingen plaats, naast hoeveelheden van vergaderingen. Hoe kunnen we ervoor zorgen dat de docenten meer de regie in handen krijgen, zij weten namelijk wat de belangrijkste focus is en dat is niet ellenlang vergaderen.

Ook zullen wij meer focus moeten leggen op de scholen die veel uitdagingen hebben met de hoeveelheid van leerlingen en de diversiteit hierin, de leerkrachten hier staan als eerste op omvallen wat niet bevorderlijk is voor de kwaliteit van het onderwijs en deze scholen het risico lopen om in een vicieuze cirkel terecht te komen.

Een belangrijk punt dat een vorige keer al is besproken is de mentaliteit van de leerlingen en ouders. Ook wordt maar verwacht dat de docent continu aan staat, ook na werktijd en tijdens vakanties. Zou het niet goed zijn om met de scholen in gesprek te gaan om te kijken hoe zij hier op in kunnen spelen? Maw hoe regelen we dat docenten ook het recht hebben om niet bereikbaar te zijn in hun vrije tijd. Ik denk dat we ons in het aanvalsplan hier ook op moeten richten. Dat geld ook voor hoe moeilijk het voor een leerkracht wordt als de ouder niet de Nederlandse taal machtig is. Iets waar we ook op kunnen inspelen.

En bestaat er de mogelijkheid om ook te bespreken om meer terug naar de basis te gaan? Gewoon weer oldskool met pen en papier, leerlingen met elkaar samenwerken en niet alles op tablets en laptops gebeurd. Waarbij we ook het gebruik van de mobieltjes beperken die bijdragen aan individualisme en een bepaalde mentaliteit in de negatieve zin van het woord. En welke rol kan de bibliotheken hierin verder nog in spelen, zij bevorderen het leesplezier en vervullen een belangrijke sociaal-maatschappelijke functie?

Bij voorbeeld 5 actief werven van docenten daarbij zou ook de focus kunnen worden gelegd op het werven van extra klassenassistenten en ondersteunend personeel zodat dit de werkdruk van leraren kan verlagen.

We kunnen ons dus zeker vinden in het opstellen van een aanvalsplan, maar wij zijn voor meer autonomie voor de docent en vinden dat zij hier als partij bij betrokken moeten worden en dus niet alleen de directie of andere bestuurders.

Concluderend de balans is enorm verstoord, de druk op de docenten is hoog, waardoor zij op omvallen staan en als dit gebeurd dan wordt gewezen naar prive omstandigheden of ziekte, terwijl de eigenlijke oorzaak niet wordt erkend en men niet ziet dat in het allemaal in samenhang met elkaar is. Wij willen dat de dat leraren worden ontlast en ze de ruimte krijgen om te doen wat ze het liefste doen: kinderen ondersteunen en goed lesgeven.