Koers 2040

Tijdens het bespreken van dit stuk gaf mijn collega van de fractie aan; alweer een beleidsstuk inzake sociaal domein. Ik gaf hem geen ongelijk, want soms ben ik ook het spoor bijster van alle stukken die tevoorschijn komen. Het was fijn om te zien dat de cliëntenraad deze mening ook deelden en dit verder wordt opgepakt.

We zien vaak dat we bezig zijn met korte termijn denken hier kiezen we hier voor het lange termijn denken wat als positief te ervaren is.

In het stuk komen diverse problemen naar voren die nu spelen en van grote invloed kunnen zijn op de toekomst. Dit doet bij ons de vraag rijzen als we kijken naar de kant die we op gaan en dit diverse problemen doet veroorzaken die niet zomaar opgelost zijn, gaan we dan wel de goede kant op? We zoeken het nu in oplossingen in plaats van de problemen aan te pakken. We creëren ongelijkheden door de manier waarop we nu de stad willen laten groeien. We benoemen het verschil tussen laag – en hoogopgeleiden maar laten bijv een bedrijf hier vestigen die zelf heeft aangegeven dat het gros hoogopgeleid wordt van hun werknemers. We verlangen van onze inwoners dat ze zelfredzaam zijn en terugvallen op de buurt en willen dit bewerkstelligen, maar halen vervolgens wel mensen uit die buurt weg om plaats te maken voor andere plannen.

We benadrukken de sociale cohesie maar halen die vervolgens er wel uit door woonplekken te creëren waar men op zichzelf is, veel anonimiteit is of waar mensen niet kunnen of willen communiceren met elkaar.

Ik zei er vorige week ook al iets over en het stuk benoemt het ook; de ongelijkheden die er ontstaan tussen woningbezitters en geen woningbezitters. Zij voegen hier ook nog aan toe; doordat de huizenprijzen flink zijn gestegen is er een vergroting van het economisch verschil tussen inwoners die een koophuis hebben en die geen koophuis hebben.

We geven aan dat er een te grote nadruk ligt op presteren en excelleren en de andere maatschapelijke ontwikkelingen zoals de woon – en klimaatcrisis. Ook hier denk ik dat we als gemeente zelf een grote rol hierin hebben door de leefomgeving die we creëren.

(als je als gemeente volledige focus hebt op klimaatcrisis dan zal dit meer zorgen wegnemen bij inwoners die ermee zitten, als we meer focus hebben op hoe een persoon is en minder op status dan verkleint dit ook ongelijkheden, maar we zetten in op een bepaald succeskarakter in Eindhoven, waarbij vaak het gevoel heerst je hoort erbij of niet, ik benoemde het net al met de woningen, maar ook dat andere met hun baan en geld veel meer kansen hebben.

Het is zeer verontrustend dat mensen met een lagere sociaaleconomische status (SES) gemiddeld zeven jaar korter leven en achttien jaar minder in een goed ervaren gezondheid dan mensen met een hoge sociaaleconomische status.

We kunnen ons daarom vinden in “Ongelijk investeren om gelijke kansen te bevorderen.”

We sluiten ons aan bij hetgeen de cliëntenraad aangaf om extra aandacht te geven aan de meest kwetsbare mensen waarbij zij adviseren om apart extra aandacht te geven aan deze meest kwetsbare mensen aan de hand van het VN-Verdrag handicap.

Concluderend in dit stuk is veel dat leeft in de stad in beeld gebracht waaronder de problemen, deze is voor het gros kenbaar, er zijn maar weinig momenten dat hier niet over wordt gepraat. Of we hiermee en de verdere uitwerking ervan de juiste kant opgaan is de vraag nu we hier zelf de grootste rol in hebben en dit is mede afhankelijk van welke koers we letterlijk opgaan richting 2040. Hoe harder we groeien en meer we inzetten op de brainport hoe sneller en groter de verschillen ontstaan. Bijbenen kan dan een moeilijke opgaaf worden. Bij ons doet dit de vraag stellen of we bij deze koers niet eerst naar de bron van het ontstaan van de problemen moeten kijken en eerst deze aanpakken waarbij je dan vanzelf een groot gedeelte van de grondoorzaken van sociaal maatschappelijke problemen bij inwoners bestrijdt?

Je moet namelijk krabben waar het jeukt.